جامع ترین ترین اخبار و اطلاعات فناوری و موبایل

بخش قابل توجهی از طراحی این چیپ‌ست جدید، به کاهش مصرف اختصاص دارد. A13 Bionic یک تراشه 6 هسته‌ای‌ست که هسته‌های پردازشی آن در دو کلاستر چیده شده‌اند که به تناسب حجم پردازش، مورد استفاده قرار می‌گیرند (به منظور افزایش بازدهی، صدها دامنه ولتاژی برای چیپ‌ست تعریف شده که برای انجام تسک‌های خاص، بخش‌های خاصی از تراشه را به کار وا می‌دارد)؛ کلاستر قوی‌تر، متشکل از 2 هسته پردازشی است که عملکرد آن 20 درصد از تراشه قبلی سریع‌تر و مصرف آن تا 30 درصد کمتر است. در کلاستر ضعیف‌تر شاهد حضور 4 هسته هستیم که نسبت به چیپ‌ست قبلی، سرعت آنها 20 درصد افزایش و میزان مصرف آنها 40 درصد کاهش داشته است.

مشابه این تغییرات، در واحد پردازش گرافیکی A13 Bionic نیز مشاهده می‌شود. واحد پردازش گرافیکی این تراشه – که به گفته اپل از API گرافیکی Metal نیز پشتیبانی می‌کند – مشتمل بر 4 هسته بوده که سرعت آن 20 درصد بهبود یافته و 40 درصد کمتر انرژی مصرف می‌کند. بهبود در سرعت و مصرف را می‌توان به نسل دوم پروسه 7 نانومتری نسبت داد که کمپانی TSMC در ساخت A13 Bionic به کار گرفته است. ظاهرا این نخستین نوع لیتوگرافی از نوع EUV (فرابنفش شدید) در مجموعه TSMC محسوب می‌شود. استفاده از این پروسه جدید، تعداد ترانزیستورهای به کار رفته در این تراشه را نیز از 6.9 میلیارد در A12 Bionic به 8.5 میلیارد ترانزیستور در A13 Bionic افزایش داده که این تراکم بالا، به نوبه خود منجر به بالا رفتن عملکرد و ایجاد تغییراتی در میزان مصرف تراشه می‌شود.

گفته می‌شود که در نتیجه این تغییرات، عمر باتری آیفون 11 نسبت به آیفون XR تا یک ساعت بیشتر شده است. بهبود عمر باتری در آیفون 11 پرو چشمگیرتر بوده و به گفته اپل، 4 ساعت بیشتر از عمر باتری در آیفون XS خواهد بود. البته به جز تراشه A13 Bionic، موارد دیگری هم در بهبود عمر باتری‌ها دخیلند، ولی اپل عمده این به بهبودها را مدیون این چیپ‌ست جدید می‌داند.

در کنار CPU و GPU، یک موتور عصبی (Neural Engine) جدید دیده می‌شود که به طور اختصاصی برای یادگیری ماشینی طراحی شده است (طبق ادعای اپل، A13 Bionic بهترین پلتفرم یادگیری ماشینی در تمام اسمارت‌فون‌های حال حاضر دنیا را دارد). این موتور از 8 هسته تشکیل شده که در سرعت آن 20 درصد و در میزان مصرف آن 15 درصد بهبود مشاهده می‌شود. علاوه بر این موتور، 2 شتاب‌دهنده یادگیری ماشینی نیز در چیپ‌ست تدارک دیده شده که وظیفه ضرب ماتریسی (نوعی محاسبه پرکاربرد در یادگیری ماشینی) را بر عهده دارند. به گفته اپل، A13 Bionic این نوع محاسبه را 6 برابر سریع‌تر از A12 Bionic انجام می‌دهد. وجود همین شتاب‌دهنده‌ها، تعداد عملیات‌ CPU را به یک تریلیون در ثانیه رسانده است.

برای هرچه کامل‌تر کردن این مجموعه، یک "کنترل‌گرِ یادگیری ماشینی" نیز به کار گرفته شده تا با زمان‌بندی مدل‌های یادگیری ماشینی در سرتاسر GPU ،CPU و موتور عصبی، A13 Bionic را به به یک پلتفرم یکپارچه تبدیل کند که می‌تواند بین بازدهی و عملکرد تعادل برقرار نماید. این کنترل‌گر می‌تواند برای مواردی مثل پردازش طبیعی زبان روی خود دیوایس، طبقه‌بندی تصاویر در عکس‌ها و ویدئوها، جان‌بخشی به شخصیت‌ها در اپلیکیشن‌های واقعیت افزوده و ... مورد استفاده قرار بگیرد.

طی رویداد اخیر که در آن ضمن معرفی آیفون‌های جدید، از ویژگی‌های A13 Bionic نیز صحبت شد، اپل با نمایش یک نمودار، به مقایسه A13 Bionic و سایر تراشه‌های پرچمدار حال حاضر دنیا پرداخت. طبق این نمودار، عملکرد CPU در A13 Bionic، با اختلاف زیاد از چیپ‌ست‌های معروفی مثل اسنپ‌دراگون 855 و اسنپ دراگون 845 و **********n 980 بالاتر است (به طوری که عملکرد اسنپ‌دراگون 845 تقریبا نصف تراشه جدید اپل عنوان شده است). البته اینکه این مقایسه تا چه اندازه به واقعیت نزدیک است، باید در آزمایش‌های مستقل مشخص شود.

جدیدترین آی‌پد اپل – که همزمان با آیفون‌های سه‌گانه معرفی شد – از چیپ‌ست A10 Fusion بهره می‌برد، اما بعید نیست در ماه‌های آتی، مدل‌های جدیدی از آی‌پد با استفاده از A13 Fusion به تولید برسند، زیرا تراشه A12 Bionic نیز چنین مسیری را طی کرده بود؛ به این ترتیب که پس از معرفی در آیفون XS، چندی بعد اعلام شد که در ساخت نسخه جدید آی‌پد مینی و آی‌پد Air هم از A12 Bionic استفاده شده است.